فلش کارت زبان

چرا از فلش کارت زبان استفاده میکنیم؟ برای همه ی ما پیش آمده که در حین مطالعه و یاد گیری مطلبی، بخش هایی از آن را یادداشت کنیم. اغلب ما بدون دانستن علت، این کار را بسیار سودمند می‌دانیم. نکته اینجاست که شما با یادداشت یک قسمت مهم از هر مطلب و مرور آن، مغز را به یادآوری کل موضوع خوانده شده، وادارمی‌کنید. درواقع، شما با یادداشت برداری به مغزتان آدرس می‌دهید تا با استفاده از کلمات و جملات کلیدی به سراغ مطلب ذخیره شده مرتبط با آن یادداشت رفته و کل مطلب را به خاطر آورد.

از این اصل در روش فلش کارت زبان استفاده شده است. فلش کارت‌ زبان برگه های کوچکی هستند که در آن‌ها مطالب کلیدی به همراه اندکی جزئیات آورده می‌شود. برگردیم به ابتدای بحث و روش یادداشت برداری! در این روش امکان انتخاب مطالب و نکات مهم، بدون مطالعه و تسلط بر موضوع وجود ندارد. در فلش کارت زبان نیز این مطلب صدق می‌کند؛ یعنی برای استفاده از این وسیله ی مفید ابتدا باید مطالب کتاب درسی و کمک درسی‌تان را فرا گرفته، سپس به وسیله فلش کارت زبان مرتبط با آن درس، مباحث را برای خود یاد آوری کنید. مزیت دیگر فلش کارت‌ زبان کم ‌جا و سبک بودن آنهاست. این مزیت به شما این امکان را می‌دهد تا فلش کارت زبان درس‌هایی را که در آنها به تمرین بیشتری نیاز دارید، همیشه همراه خود داشته باشید.

اگر شما هم خواهان آمادگی کامل در کنکور هستید، این محصول مناسب شماست. این فلش کارت زبان با تأکید بر نکات درسی به شما کمک می کند تا با تست ها و نکات مهم درس زبان آشنایی کامل پیدا کنید و برای این امتحان بزرگ آماده شوید.

اولین فلش کارت زبان :

اولين فلش كارت ‌هاي توليد شده در جهان به صورت كارت‌هايي بودند كه يك سؤال در يك طرف كارت و پاسخ آن در طرف ديگر كارت نوشته شده بود. كه تصوير، نقش اصلي را در آن‌ها داشت. كاربرد اصلي فلش كارت، استفاده آسان در وقت‌هاي كم بازده مثلاً در مترو، اتوبوس، تاكسي، مهماني، منزل و… مي‌باشد، جابه‌جايي فلش كارت ساده است، كم حجم بوده و در جيب جاي مي‌گيرد.

ساختار محتوایی کارت‌ها:

دقت كنيد صفحات يك كتاب به هم متصل بوده و  صحافي شده‌اند بنابراين يك موضوع مي‌تواند به طور پيوسته در صفحات متوالي آموزش داده شود. اما در فلش كارت به دليل مجزا بودن كارت‌ها، هر كارت هويت  و شناسنامه‌ي مستقلي دارد. يعني در  يك كارت يك موضوع تمام مي‌شود. اين استقلال كارت‌ها باعث مي‌شود كه داوطلب موضوع مورد نياز خود را مثلاً براي امتحان مدرسه يا آزمون كانون جدا كرده شب امتحان مرور كند.فلش كارت‌ها از حيث محتوايي بسته به نوع درس و نياز آموزشي آن، در 4 نوع ارائه شده است.

نوع اول) پرسش و پاسخ: در يك طرف كارت، پرسش‌ها و در پشت آن پاسخ آن‌ها آمده است. مانند فلش كارت‌هاي ادبيات، دين و زندگي و … ..

نوع دوم) درس و پرسش و پاسخ: كه در روي كارت آموزش خلاصه به صورت نكته بيان شده و در پشت كارت، سؤال‌هاي مرتبط با آن موضوع همراه با پاسخ تشريحي آمده است. مانند عربي، زبان، رياضي، فيزيك و …

نوع سوم) تماماً به صورت خلاصه درس و نكات آموزشي مهم ارائه شده است مانند زيست‌شناسي و …

نوع چهارم) استفاده از شكل‌ها و تصويرها در يك طرف و توضيح متناظر آن در طرف ديگر اين گونه كارت‌ها عمدتاً براي مقطع ابتدايي و راهنمايي و هفتم تهيه شده‌اند.

فلش کارت زبان:

فلش کارت زبان خوب شما را به ادامه زبان آموزی ترغیب میکنند تا وقتی که به آن زبان مسلط شوید و فلش کارت زبان بد احتمالاً باعث میشوند که بعد از چند ماه از یادگیری آن زبان صرف نظر کنید.

اصل شماره یک:

یک اصل ساده هست که از روانشناسی شناختی دهه های شصت و هفتاد میلادی قرن بیستم ریشه میگیرد و نامش «اثر برتری تصویری» است که بطور خلاصه یعنی ما انسانها تصاویر را بسیار خوب بخاطر میسپاریم ولی در به یاد سپردن کلمات خیلی ضعیف هستیم. متاسفانه زبانها هم پر از کلمات هستند و خبری از تصاویر در زبان نیست. ولی میتوان با ترفندی اوضاع را بهتر کرد.

مثلاً در مقایسه تصویر یک لغت مثل apple، بخاطر آوردن تصویر راحتتر از بخاطر آوردن لغت apple است. ولی در مورد یک تصویری که لغتی هم کنارش نوشته شده است چه میتوان گفت؟

تحقیقات نشان میدهد عکسهایی که کلماتی روی آنها نوشته شده است حتی بیشتر از عکسهای بدون نوشته بیاد میمانند. ولی چرا؟ چون ذهن تلاش میکند تا معنی آن کلمه را با عکس مرتبط کند. مثلاً  ذهن خواهد پرسید چرا آنجا  apple  نوشته شده است؟ آن مجسمه چه ربطی به apple دارد؟ در فرایند تلاش برای ترکیب معنی لغت و معنی تصویر، هر دو به صورتی عمیق در حافظه جای میگیرند.

اصل شماره دو:

بخاطر سپردن بعضی لغات سخت است و بعضی زبانها مملو از اینگونه کلمات هستند. برای هر مطلب هرچه فلش کارت زبان بیشتری باشد آن مطلب را بهتر حفظ خواهید کرد. میتوان گفت برای کلمات حداقل دو نوع فلش کارت زبان متفاوت وجود دارد که ارزش استفاده کردن را دارند: یک. فلش کارت زبانی که درک زبان آموز را میسنجند (مثلاً dog یعنی چه؟). دو. فلش کارت زبانی که توانایی تولید زبان را میسنجند (مثلاً حیوان بامزه ای که دمش را تکان میدهد و دوست دارد دنبال گربه ها بدود چیست؟

زبان آموز باید به این فکر کند که معنی لغت چیست. در برقراری ارتباط بین یک لغت جدید با تصاویر این نوع کارتها بسیار مفید هستند و دفعه بعدی که آن لغت را در متن جدیدی دیدید یا شنیدید، آن ارتباطات دوباره زنده میشوند. این کارتها معمولاً رویشان یک یا دو لغت نوشته شده است و متن دیگری کنارش نیست. در پشت کارت هم از تصاویر، جملات نمونه و …

حال اگر تصویر روی کارت باشد و لغت پشت آن باشد، نوع تمرین فرق خواهد کرد:

این نوع کارتها مجبورتان خواهند کرد که آن کلمه را بیاد بیاورید البته با ویژگیهای گرامری un برای مذکر املا و تلفظ. این نوع کارتها همچون تقویت کننده کارتهای غیرمستقیم عمل کرده و هر وقت بخواهید از آن لغت در نوشته یا مکالماتتان استفاده کنید، یادآوری آن را آسانتر خواهد کرد.

اصل شماره سه:

کارتهایی مثل کارت بالا مشکلساز هستند چون توانایی ما برای یادآوری هر کدام از آن لغات متفاوت است. مثلاً شاید Monday را خوب بیاد داشته باشید و Tuesday‌را کمی بیاد آورید ولی در یادآوری Wednesday‌ مشکل داشته باشید. پس اگر هر سه لغت روی یک کارت نوشته شده باشند، هر بار که میخواهید یکی از اینها را بیاد آورید باید هر سه را در ذهنتان تکرار کنید. از دو جنبه اتلاف محسوب میشود: جنبه زمانی (چرا زمان را صرف تکرار Monday کرد وقتی که آنرا بخوبی بیاد داریم) و جنبه آموزشی (دفعات زیادی کارت را مرور میکنیم تا همه آن سه لغت را به حافظه بلند مدت منتقل کنیم). پس فلش کارت زبان گروهی که به کوچکترین اجزای تشکیل دهنده آن تقسیم شدند را استفاده کنید بگونه ای که هر کدام فقط یک پاسخ داشته باشند. مثل عکس زیر

چندین جواب که همگی صحیح هستند (مترادفها، کارت تولیدی(هم plate و هم dish هر دو توصیفی کاملاً مناسب برای تصویر بالا هستند ولی آیا باید هر دو را حفظ کنید؟خیر. اگر فقط یکی از آنها به ذهنتان بیاید کافیست. بهرحال هر لغت را به شکل جداگانه با استفاده از کارتهای ادراکی یاد خواهید گرفت.

اصل شماره چهار:

مغز انسان تمایل به تنبلی دارد و البته همیشه راه راحت را انتخاب میکند. در حین تمرین و یادگیری یک فلش کارت زبان ، نزدیکترین موارد به لغت مورد نظر را بخاطر میسپاریم و تمایل بر این است که بیخیال باقی کلمات شویم. ولی اگر در فلش کارت زبان اطلاعات اضافی زیادی باشد و مغز آنها را از بر کند، هیچ کمکی به یادآوری نخواهند کرد و کاملاً بی فایده هستند. توضیحات و پرسشهای روی فلش کارت زبان باید تا حد امکان ساده و سرراست باشد تا تاثیری مثبت و مفید روی بخاطر سپردن اطلاعات داشته باشد.

چیزی که میخواهید به خودتان آموزش دهید را قبل از حفظ کردن باید بفهمید. درست است که درجاتی از شک و عدم قطعیت همیشه در یادگیری زبان خارجی وجود دارد ولی این اتلاف وقت است که زبانی را از بر کنیم که بیشترش را نمیفهمیم. پس از مثالهایی استفاده کنید که میفهمید و بیشتر از بقیه مثالها به شما خواهند آموخت.

اصل شماره پنج:

پدیده ای به نام تاثیر حقیقت وجود دارد که با استفاده از حافظه ناخودآگاه، باعث میشود فکر کنیم چیزهایی که برایمان آشنا هستند، معتبرتر و صحیح تر از چیزهای ناآشنا هستند و مهم نیست که منبع آن اطلاعات چقدر موثق باشد. هربار که مورد نادرستی را میخوانیم، احتمال ارتکاب آن اشتباه در آینده را افزایش میدهیم.

نتیجه گیری:

مغز انسان در کنار گذاشتن تناقضات خوب عمل میکند و اگر فلش کارت زبان با اطلاعات متناقض به خورد مغزمان بدهیم، مغز جلوی یادآوری آنها را خواهد گرفت.ولی اگر این اتفاق بیافتد، در بیادآوری فلش کارت زبان ساده و صحیح هم به مشکل برخواهید خورد. پس فلش کارت زبان را چک کنید تا مبادا اشتباهاتی ناخواسته در آنها وجود داشته باشد. اگر کارتهایی با اطلاعات اشتباه یا کارتهایی سخت و مشکل داشته باشید، باید از مغزتان تشکر کنید که آنها را بخاطر نسپرده و فرصت تصحیح اشتباهات و ساده تر کردن کارتها را در اختیارتان گذاشته است.